Ο Εποικισμός

       Οι φοβερές θανατηφόρες επιδημίες του 1768, το αποτυχημένο επαναστατικό κίνημα των ορλωφικών, όπου σφαγές, λεηλασίες, εξανδραποδισμοί αποδεκάτισαν τον πληθυσμό, οι  καταστροφικές πλημμύρες των ετών 1804, 1805, 1806, η  επανάσταση του Παπαθύμιου Βλαχάβα το 1808 - ενδέχεται από τα αντίποινα των Τούρκων να μην γλύτωσε ούτε ο Πυργετός - και τέλος η φοβερή επιδημία πανώλης που κράτησε στη Θεσσαλία από το 1812 έως το 1816, ήταν κάποιες από τις αιτίες που ερημώθηκε ο Πυργετός. 

      Αποτέλεσμα  όλων των παραπάνω ήταν, στην απογραφή των Τούρκων, το 1820 ο Πυργετός να βρίσκεται να έχει μόνο 4 οικογένειες.

     Η ερήμωση επιβεβαιώνεται κι από το ότι δεν γίνεται καμία αναφορά για τον οικισμό στα αρχεία του Αληπασά, όπου αναφέρονται σχεδόν όλοι οι οικισμοί των Τρικάλων αυτή την περίοδο.

      Κατά τα έτη 1838, 1841 και 1844, οι προσφορές του Πυργετού για την κατασκευή και συντήρηση των σχολείων των Τρικάλων κρίνονται αρκετά ικανοποιητικές.

      Έτσι συμπεραίνουμε ότι από το δεύτερο τέταρτο του 19ου αιώνα  ξεκινά η πληθυσμιακή ανάκαμψη του οικισμού, που θα αποτελέσει και την πρώτη οικιστική ενότητα.
     Μετά τη αποτυχημένη θεσσαλική επανάσταση του 1854 ξεκινά ένας δεύτερος γύρος εποικισμού.

      Μεταξύ των ετών 1854-1860 εγκαθίστανται μερικοί Βλάχοι (Σαμαρινιώτες), καθώς και Καραγκούνηδες και μη,  οι οποίοι πιθανόν να είχαν εκτοπιστεί από τους τούρκους λόγω της ανάμιξης τους στη θεσσαλική επανάσταση του 1854. Αυτή η νέα πληθυσμιακή ενσωμάτωση θα δημιουργήσει την δεύτερη οικιστική ενότητα.

    Το επόμενο  πληθυσμιακό κύμα με καραγκούνηδες  ενσωματώνεται στον Πυργετό μεταξύ των ετών 1860-1880 και θα αποτελέσει την τρίτη οικιστική ενότητα.
    Το 1881, μετά την απελευθέρωση από τον τουρκικό ζυγό, εγκαθίστανται αρκετοί Βλάχοι (Σαμαρινιώτες) που  θα δημιουργήσουν την τέταρτη οικιστική ενότητα.
Η πληθυσμιακή σύνθεση του Πυργετού  μέχρι τη δεκαετία του 1960 ήταν 75% Καραγκούνηδες και 25% Βλάχοι με μικρές διακυμάνσεις.

    Από τη δεκαετία του 1970 και μετά άρχισε η αστικοποίηση που με τον καιρό γινόταν πιο έντονη και νέοι κάτοικοι εγκαταστάθηκαν στον  Πυργετό, αρχικά από τις περιοχές της Μεσοχώρας και των Χασίων και αργότερα από άλλες περιοχές του νομού, καθώς και από το κέντρο της πόλης των Τρικάλων.